پزشکی و سلامتی

علائم آنوریسم مغزی چیست؟

آنوریسم های مغزی غیر قابل پیش بینی هستند و حتی ممکن است تا زمان پاره شدن هیچگونه علائمی از خود نشان ندهند. آنوریسم های بزرگ یا پاره شده به طور معمول یک سری علائم قطعی از خود نشان می دهند که نیاز به مراقبت های اورژانسی دارند.

علائم و نشانه های هشدار آنوریسم بستگی به این دارد که آنوریسم پاره شده باشد یا خیر.

علائم یک آنوریسم پاره نشده عبارت است از:

سردرد یا درد در پشت یا بالای چشم، که می تواند خفیف یا شدید باشد

تاری دید یا دو بینی

سرگیجه

کاهش بینایی

تشنج

در صورت بروز هر یک از این علائم، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه نمایید.

علائم یک آنوریسم پاره شده عبارت است از:

سردرد ناگهانی و شدید، “بدترین سردردی که در زندگی خود تجربه کرده اید”

خشک شدن و گرفتگی گردن

تاری دید یا دو بینی

حساسیت به نور

افتادگی پلک

مشکل در صحبت کردن و یا تغییر در سطح آگاهی و وضعیت ذهنی

مشکل در راه رفتن و یا سرگیجه

تهوع یا استفراغ

تشنج ( تکان خوردن های شدید)

از دست دادن هوشیاری

اگر شما آنوریسمی داشته باشید که نشت کرده باشد، ممکن است فقط یک سردرد ناگهانی و شدید را تجربه کنید.

در صورتی که یک یا چند مورد از این علائم را تجربه کردید، فورا خود را به مراقبت های پزشکی اورژانسی برسانید.

درمان آنوریسم های مغزی

درمان آنوریسم ها می تواند بر اساس اندازه، محل و شدت آنوریسم و ​​همچنین این که آیا آنوریسم دچاره پارگی شده و یا نشت کرده است، متفاوت باشد.

برخی از جراحی ها عبارتند از:

1- سرجیکال کلیپنگ ( جراحی برای بستن شریان- surgical clipping)

2- کلاف پیچی آندوواسکولار ( آندوواسکولار کویلینگ – endovascular coiling)

راه های مدیریت آنوریسم ایجاد شده

ایجاد تغییراتی در روش زندگی، می تواند به بیمار در مدیریت آنوریسم کمک کند. چند نمونه از این موارد عبارت است از:

ترک کردن سیگار

جای دادن انواع میوه ها، سبزیجات، حبوبات کامل، گوشت بدون چربی و محصولات لبنیات کم چرب در رژیم غذایی

ورزش کردن به طور منظم و آرام ( از ورزش های شدید پرهیز شود)

مدیریت فشار خون بالا یا کلسترول بالا

عوارض آنوریسم های مغزی چیست؟

نشت خون از آنوریسم پاره شده به درون مغز خیلی سریع باعث بروز فشار در مغز می شود. اگر فشار خیلی شدید شود، ممکن است بیمار هوشیاری خود را از دست بدهد. در برخی از موارد حتی باعث مرگ بیمار نیز می شود.

اگر آنوریسم مغزی برای یک بار پاره شود، حتی پس از درمان ممکن است باز هم پاره شود. رگ های خونی مغز بیمار همچنین ممکن است بدون هیچ علائم هشداری به دلیل بالا رفتن فشار مغز تنگ شوند، (اسپاسم عروق).

عوارض دیگر در زیر ذکر شده اند:

هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع)، ضعف در گردش مایع مغزی نخاعی

هیپوناترمی، کاهش سطح سدیم خون به دلیل آسیب مغزی

مراقبت های فردی در مورد آنوریسم مغزی چیست؟

1- در بررسی یک آنوریسم در یافتن علائم نشت و خون ریزی خیلی دقت داشته باشید.

2- اگر طی پارگی آنوریسم مراقبت های فوری دریافت کنید، ضریب زنده ماندن و بهبودی شما خیلی بیشتر خواهد بود.

3- دوره بهبودی در بیمارستان پس از عمل جراحی آنوریسم معمولا سریع است.

4- در مورد جراحی های مربوط به آنوریسم های پاره شده، به نسبت آسیبی که بیمار دیده است، دوره بهبودی ممکن است چندین هفته تا چندین ماه طول بکشد، و یا حتی گاها ممکن است بیمار هرگز بهبود پیدا نکند.

5- در مورد علائم هشدار دهنده هوشیار باشید!

6- اگر دارای هر گونه عوامل خطر (ریسک فاکتور) هستید، بلافاصله برای معاینه به پزشک خود مراجعه کنید.

7- آنوریسم مغزی پاره شده بسیار جدی و خطرناک است و به محض شناسایی می بایست تحت مراقبت قرار گیرد.

8- نشت کردن یا پارگی یک آنوریسم مغزی یک اورژانس پزشکی است و نیاز به مدیریت مراقبت های ویژه از طرف پزشکان با تجربه دارد تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.

دکتر حسام عبدالحسین پور

متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات

تنگی نفس در بارداری

همان طور که خانم باردار وارد ماه های بعدی می شود، ممکن است بعد از انجام کارهای معمولی روزانه دچار تنگی نفس شود. مثلاً بعد از بالا رفتن از پله ها. باتوجه به مطالعه ای که در سال ۲۰۱۵ صورت گرفت؛ تخمین زده شد که ۶۰ تا ۷۰ درصد خانم های باردار در طول بارداری شان دچار تنگی نفس می شوند.

پزشکان اغلب علت تنگی نفس را بزرگ شدن رحم و فشار به شش ها می دانند که درنتیجه آن نفس کشیدن مشکل می شود.

عوامل ایجاد تنگی نفس

با اینکه تنگی نفس یکی از نشانه های رایج بارداری است، ولی برای یک پزشک همیشه کار آسانی نیست که سریع سراغ یک علت خاص برود. به نظر می رسد تنگی نفس در دوران بارداری علت های بسیار متفاوتی داشته باشد؛ از رشد رحم گرفته تا تغییر در رفتار قلب. بعضی از زن ها ممکن است خیلی سریع متوجه تغییر در تنفسشان شوند، در حالی که بقیه در سه ماهه دوم یا سوم  متوجه تغییرات می شوند.

سه ماهه اول

تنگی نفس در ماه های اول بارداری، به نظر می رسد جنین در این دوران آن قدری بزرگ نیست که باعث تغییرات در تنفس خانم باردار شود. دیافراگم در طول  سه ماهه اول بارداری چیزی حدود ۴ سانتی متر بالا می آید؛ دیافراگم، بافتی نوارمانند و ماهیچه ای است که قلب و شش ها را از قسمت شکم جدا می کند.

حرکت دیافراگم کمک می کند که شش ها از هوا پر شوند. در حالی که بعضی از زنان ممکن است متوجه نشوند که وقتی می خواهند نفس عمیق بکشند، برایشان مشکل پیش می آید، برخی دیگر از زنان هستند که متوجه می شوند دیگر مثل قبل نمی توانند نفس های عمیق و راحت بکشند. غیر از تغییر در دیافراگم، بیشتر اوقات سریع تر شدن تنفس زنان باردار به دلیل افزایش هورمون پروژسترون هم اتفاق می افتد.

هورمون پروژسترون نقشی اساسی در رشد جنین دارد و البته هورمونی است که محرک تنفسی هم هست؛ به این معنی که باعث می شود نفس های فرد تندتر شوند. میزان پروژسترون در طول دوران بارداری افزایش پیدا می کند.

در حالی که تندتر نفس کشیدن، به طور قطعی باعث تنگی نفس نمی شود، خانم هایی هم هستند که ممکن است متوجه تغییر در الگوی تنفسشان شوند.

سه ماهه دوم

احتمال می رود خانم باردار در سه ماهه دوم، دچار تنگی نفس حاد تر شود. به طور معمولی جنین درحال رشد در سه ماهه دوم بیشتر از قبل باعث ایجاد تنگی نفس می شود. البته به وجود آمدن برخی تغییرت در ساختار قلب هم در تنگی نفس بی تأثیر نیست.

مقدار خون در بدن یک خانم به طور قابل ملاحظه ای در طول بارداری افزایش پیدا می کند. قلب هم مجبور است سخت تر کار کند تا این خون را به سرتاسر بدن و به جفت برساند. این حجم کار بالا می تواند به خانم باردار حس تنگی نفس بدهد.

سه ماهه سوم

در طول سه ماهه سوم کاملاً  بسته به این که سر بچه درحال رشد کجا قرار گرفته باشد، ممکن است تنفس راحت تر یا سخت تر از قبل شود.

قبل از این که بچه بچرخد و سرش دورتر شود و رو به لگن برود، این طور حس می شود که انگار سر بچه زیر دنده ها قرار دارد و درحال فشار دادن دیافراگم است که این باعث سخت شدن تنفس می شود.

با توجه به تحقیق های مرکز ملی سلامت زنان، این نوع از نفس تنگی معمولاً بین هفته های ۳۱ تا ۳۴ اتفاق می افتد.

عوامل دیگر در تنگی نفس

اگر خانم بارداری دچار تنگی نفس حاد شود، باید به دکتر مراجعه کند.

با این که احتمال می رود تغییرات بارداری باعث ایجاد بعضی از نفس تنگی ها شود، ولی  این نیز ممکن است که بیماری و یا مشکل دیگری باعث این اتفاق شده باشد.

نارسایی قلبی

نارسایی قلبی نوعی از نارسایی محسوب می شود که ممکن است در طول دوران بارداری و یا بلافاصله بعد از زایمان پیش بیاید. از علایم آن می توان به ورم مچ پا، فشار خون پایین، خستگی و تنگی نفس اشاره کرد. بسیاری از زنان در ابتدا علایم را عادی دانسته و آن را به بارداری نسبت می دهند، ولی این مشکل ممکن است سلامت زن را به خطر بیاندازد و در اغلب مواقع باید درمان شود.

چه موقع باید به پزشکم مراجعه کنم؟

در طول دوران بارداری شما مرتب به دکترتان مراجعه می کنید. با نزدیک شدن به زمان زایمان مراجعه ها هفتگی می شوند. ولی اگر متوجه شدید که مرتب دچار تنگی نفس می شوید و تنگی نفستان طولانی مدت و شدید می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

در زیر علایمی آمده است که نشان می دهد چه موقع باید {و بهتر است} اورژانس را خبر کنید؛ علایمی مثل تپش قلب به همراه مشکلات زیر:

مشکل تنفسی

درد قفسه سینه

سرفه خونی

نبض نامنظم

ضربان تند قلب

تنگی نفس حاد و معمولی

دکتر آرزو خسروی

 متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی

در درمان سرطان پروستات ، اغلب پزشکان مختلفی با یکدیگر همکاری می کنند تا یک برنامه درمانی جامع که می تواند انواع مختلفی از درمان ها را شامل شود برای درمان سرطان تهیه کنند.

متخصصان درمان سرطان پروستات

تیم های مراقبت سرطان پروستات شامل انواعی از متخصصان مراقبت سلامت مانند متخصصان مراقبت تسکینی، دستیاران پزشکی، پرستاران متخصص، پرستاران آنکولوژی، فعالان اجتماعی، داروساز ها، مشاورین، متخصصان تغذیه، فیزیوتراپ ها و غیره می شوند.

توضیحات مرتبط با رایج ترین گزینه های درمانی برای سرطان پروستات در پایین لیست شده اند. گزینه های درمانی و توصیه ها به عوامل مختلفی از جمله نوع و سطح سرطان، عوارض جانبی احتمالی، ترجیحات بیمار و سلامت عمومی او بستگی دارند. برنامه درمانی فرد ممکن است شامل درمان علائم و عوارض جانبی، به عنوان بخشی مهم از مراقبت سرطان باشد.

فرد باید جهت یادگیری در ارتباط با گزینه های درمانی زمان صرف کرده و در صورتی که موردی برای او شفاف نیست سوال کند. او باید در ارتباط با اهداف هر روش درمانی، احتمال موثر بودن آن، مواردی که می توان از دریافت آن درمان انتظار داشت و عوارض جانبی دستگاه ادراری، روده ای، جنسی و هورمونی که ناشی از آن روش درمانی هستند با پزشک خود مشورت کند.

همچنین، افراد باید در ارتباط با تاثیر هر کدام از گزینه های درمانی مختلف بر عود کردن بیماری، زنده ماندن شخص و کیفیت زندگی با پزشک خود مشورت کند.

علاوه بر این، موفقیت هر روند درمانی اغلب بر مهارت و تبحر پزشک یا جراح بستگی دارد، بنابراین مهم است تا پزشکی توسط فرد انتخاب شود که در درمان سرطان پروستات تجربه دارد.

از آنجایی که اکثر سرطان های پروستات در مراحل اولیه (هنگامی که به آرامی رشد می کنند) کشف می شوند، فرد نیازی به عجله در تصمیم گیری در ارتباط با درمان ندارد.

مزایا و معایب روش های درمان سرطان پروستات

در طول این زمان، مهم است که فرد در ارتباط با خطرات و مزایای همه گزینه های درمانی و همچنین زمان شروع درمان با پزشک خود مشورت کند. این موارد می توانند مرحله فعلی سرطان را تعیین کند:

ثابت بودن یا افزایشی بودن سطوح PSA (پروتئینی مرتبط با سرطان پروستات)

انتشار یافتن یا نیافتن سرطان به استخوان

سابقه سلامتی فرد

هر گونه شرایط سلامتی که فرد ممکن است به آن دچار باشد.

مراحل درمان سرطان پروستات

با اینکه توصیه های درمانی به این عوامل بستگی دارند اما اقداماتی عمومی برای سرطان پروستات در مراحل اولیه و محدود به یک ناحیه وجود دارند. گزینه های درمانی برای سرطان های پیشرفته و منتشر شده (متاستازیک) پروستات متعاقبا در این متن بیان می شوند.

✅سرطان پروستات در مراحل اولیه (سطح یک تا سه):

سرطان پروستات در مراحل اولیه معمولا بسیار به آرامی پیشرفت کرده و می تواند چند سال طول بکشد تا علامت یا مشکلی مرتبط با سلامتی برای فرد ایجاد کند.

البته این در صورتی است که سرطان بتواند علامتی ایجاد کند. در نتیجه این وضعیت، ممکن است مراقبت فعال به فرد پیشنهاد شود. پرتو درمانی (امواج خارجی و براکی تراپی) یا جراحی نیز می توانند مانند آزمایشات بالینی پیشنهاد شوند.

در مردان دارای نمره بالای گلیسون، سرطان می تواند سریعتر رشد کند و بنا بر همین موضوع معمولا پروستاتکتومی رادیکال و پرتو درمانی مناسب می باشند.

پزشک قبل از پیشنهاد دادن هرگونه روش درمانی سن و وضعیت عمومی سلامت فرد را در نظر می گیرد.

✅ سرطان پروستات با پیشرفت ناحیه ای (سطح ۳)

در بیماران مبتلا به تومور های بزرگ، درمان های موضعی مانند جراحی و پرتو درمانی به احتمال کمتری سرطان را به تنهایی درمان می کنند. اغلب یک جراحی به نام پروستاتکتومی رادیکال صورت می گیرد که شامل برداشتن عقده های لنفاوی لگن نیز می شود.

پزشکان سرطان های پروستات با پیشرفت ناحیه ای را قبل از جراحی به وسیله درمان سیستمی درمان نمی کنند. از جمله درمان های سیستمی درمان نئو ادجوان به وسیله محرومیت از آندروژن و شیمی درمانی نئو ادجوان هستند.

درمان سرطان پروستات با نئو ادجوان

درمان نئو ادجوان درمانی است که قبل از جراحی صورت می گیرد. با این حال، نئو ادجوان و درمان با محرومیت از آندروژن به صورت همزمان، مراقبت استاندارد برای مردانی هستند که جهت درمان سرطان پروستات با پیشرفت ناحیه ای تحت پرتو درمانی قرار گرفته اند.

در صورتی که خطر سرطان بالا باشد، معمولا درمان با محرومیت از آندروژن به مدت ۳۶ ماه به بیمار داده می شود. همچنین مدت زمان ۲۴ ماه به عنوان حداقل زمان لازم جهت کنترل کافی این بیماری به طور گسترده پذیرفته شده است.

پرتو درمانی ادجوان، درمانی است که پس از عمل پروستاتکتومی رادیکال برای بیمار انجام می شود. این روش، مراقبتی استاندارد برای مراقبت از مردان مبتلا به گسترش فرا پروستاتی (pT3a یا pT3b)، بدون در نظر گرفتن نمره گلیسون و وضعیت حاشیه ای مثبت یا منفی آن تومور می باشد.

مثبت بودن حاشیه به این معناست که سلول هایی سرطانی در حاشیه های بافتی که از اطراف پروستات به وسیله جراحی برداشته شده است وجود دارند.

با این حال، داشتن وضعیت مثبت حاشیه ای الزاما به معنای به جای ماندن سرطان پس از عمل جراحی نمی باشد. قابل توجه بودن این یافته ها باید توسط یک پزشک بررسی شود.

نقش پرتو درمانی ادجوان برای مردانی که سرطان میکروسکوپی در عقده های لنفاوی خود دارند هنوز تحت مطالعه است. برای مردان مسنی که انتظار داشتن عمر زیادی از آنها نمی رود و یا کسانی که به بیماری جدی تری مبتلا هستند، انتظار هوشیارانه می تواند در نظر گرفته شود.

✅ مراقبت فعال و انتظار هوشیارانه

در صورتی که سرطان در مراحل اولیه خود باشد (به آرامی رشد کند) و درمان آن مشکلات بیشتری از خود بیماری به وجود آورد پزشک ممکن است مراقبت فعال یا انتظار هوشیارانه را برای فرد در نظر گیرد.

مراقبت فعال: درمان های سرطان پروستات می توانند سبب عوارضی جانبی از جمله اختلال نعوظ و بی اختیاری شوند. این دو عوارض به ترتیب به معنای نداشتن توانایی راست شدن آلت و حفظ آن و نداشتن توانایی کنترل جریان ادرار یا عملکرد روده ای می باشند. این روش های درمانی برای سرطان پروستات می توانند کیفیت زندگی یک مرد را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد.

دکتر ولی پور

 متخصص اورولوژی در سعادت آباد

درمان سستی نعوظ  با روغن زیتون

روغن زیتون می تواند به افزایش تستسترون بدن کمک کند. همچنین این روغن مملو از چربی های اشباع نشده است که می توانند مشکل بالا بودن کلسترول بد را برطرف کنند.

به سراغ روغن های زیتون طبیعی بروید که در تولید آن ها از مواد شیمیایی یا حرارت بالا استفاده نشده باشد، که بدین ترتیب آنتی اکسیدان ها در آن حفظ می شوند.

معجون تقویت نعوظ

آمار های مربوط به مشکل اختلال نعوظ در چند دهه گذشته بسیار بالا رفته اند، به طوریکه این بیماری در بین مردان جوان و آقایانی با تناسب اندام خوب نیز دیده می شود.

امروزه آمار مصرف غذاهای فراوری شده بالاتر از همیشه است که نشان می دهد یک رژیم غذایی ناسالم می تواند مشکلاتی را در کارکرد بدنی شما به وجود آورد. یک رژیم غذایی ضعیف می تواند کلسترول بد و فشار خون شما را بالا ببرد و در نهایت باعث شود که شما گردش خون خوبی نداشته باشید.

بهتر غذا بخورید و شانس این که حال شما بهتر باشد و کارکرد بدنی خوبی در خانه، سر کار و تخت خواب داشته باشید را بالا ببرید. با این تفاسیر چگونه می توان چندین منبع مقوی برای مشکل اختلال نعوظ را با هم ترکیب کرد؟ در ادامه سه دستور عالی برای آب میوه های ترکیبی کاربردی برای اختلال نعوظ را ارائه کرده ایم.

نوشیدنی قرمز برای پمپاژ خون بهتر

وقتی مشکل اختلال نعوظ وجود دارد باید حتما به سراغ این ترکیب عالی بیایید:

دو چغندر کوچک یا یک چغندر بزرگ به علاوه یک چغندر سبز

دانه های یک انار کوچک یا متوسط

یک چهارم از کلم قرمز متوسط

دو و نیم سانتی متر از ریشه زنجبیل

این ترکیب حاوی سبزی های پاکساز خون، فزاینده های عالی نیتریک اکسید به همراه انار است که می توانند گردش خون را بهبود بخشند.

نوشیدنی سبز رنگ تند

این یک ترکیب خوشمزه و تند است که می تواند، متابولیسم شما را فعال کرده و فشار خون را بهبود بخشد و همه چیز را در داخل و خارج از اتاق خواب جذاب و فعال کند:

یک فنجان آب هندوانه

دو عدد خیار

یک فنجان واتر کرس (نوعی سبزی)

آب نصف لیمو

به لطف آب هندوانه این آب میوه به خوبی متعادل شده است و میزان تندی آن کنترل می شود. اما در حین جدا کردن دانه های فلفل حواستان جمع باشد. از دستکش استفاده کنید و دست های خود را از صورت و چشم هایتان دور نگه دارید!

آب میوه درمان کننده طبیعی اختلال نعوظ

اما یک دستور عالی دیگر برای معجون درمان اختلال نعوظ آقایان:

۳ عدد برگ ریحان تازه

یک دوم فنجان بلوبری

نصف لیمو

پنج فنجان آب هندوانه

ریحان یک طعم خوشمزه پستو مانند به این میکس فوق العاده می دهد که میزان کورتیزول آقایان را بالا خواهد برد ( استرس یکی از فاکتور های مهم در بروز اختلال نعوظ است) و بلوبری هم می تواند آنتی اکسیدان شما را بالا ببرد.

دکتر عباس انتظاری

مرکز آموزش و درمان بیماری های جنسی

متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری

تمرینات مدور برای ارتقاء استقامت و انجام حرکت بارفیکس

آیا هنگامی که نوبت به حرکت پول آپ کیپینگ یا باترفلای می رسد، برای خودنمایی آماده می شوید؟

یا شاید هنوز هم در ابتدای یادگیری بارفیکس کراس فیت مقدماتی هستید؟

در هر دو حالت، راز انجام تعداد زیاد و پشت سر هم حرکت کراس فیت چیست؟

قدرت بدنی خود را در کراس فیت ارتقاء دهید

برای اینکه بتوانید حرکت پول آپ کیپینگ یا باترفلای را به طورموثر انجام دهید، عوامل فنی زیادی وجود دارند که می بایست روی آن ها کار کنید.

برای  توضیح دقیق تر می توان گفت:

عامل اصلی محدود کننده برای کسی که ۵۰ تا بارفیکس رفته است، چیست؟
چرا نقص های فنی رخ می دهند؟
به عبارت دیگر، چه چیز باعث می شود فرد بی خیال اجرای تکنیک های صحیح حرکت شود؟
با توجه به ورزشکارانی که حرکت پول آپ کیپینگ یا باترفلای کار می کنند، جواب این سوال ها می تواند نبودن استقامت بدنی کافی باشد.

اگر به قدر کافی قوی نباشند، در حین رسیدن به آستانه خستگی تمامی توانایی های فنی برای انجام حرکت به دلیل خستگی از بین خواهد رفت.

در مورد شما که نمی دانیم، ولی ورزشکاران اصلا دلشان نمی خواهد مثل یک بیچاره ای به نظر برسند که برای رساندن چانه شان به میله بارفیکس در حال جان کندن باشند.

حرکت رینگ-رو می تواند تمرین خوبی برای ارتقاء قدرت بدنی باشد، ولی نباید فقط به همین اکتفا کنید.
در تمرینات کلاسی می توانید به عنوان گزینه کمکی از این حرکت استفاده کنید، مثلا اگر امادگی انجام کراس فیت را ندارید، می توانید برای ارتقاء سطح مهارت و قدرت بدنی خود حرکت رینگ-رو را جایگزین کنید.

نکته دوم – روی مهارت تمرکز کنید
یعنی فعلا بی خیال حرکت پول آپ کیپینگ و باترفلای شوید و روی تقویت ساختارهایی متمرکز شوید که باعث اجرای بارفیکس کراس فیت موثر می شود:

• لت هایی قوی
• شانه های ثابت
• چنگال های قدرتمند
• بدنی فولادین
• آگاهی از وضعیت جسمانی
  این لزوما به این معنا نیست که برای داشتن این ویژگی ها ما باید به طور مداوم حرکت کراس فیت با بارفیکس را انجام دهیم!

نکاتی برای اجرای مراحل قدرت در رابطه با انجام حرکات ورزشی عبارت است از:

مرحله اول: ایجاد شکل بدنی
مرحله دوم: حرکت ایستا و کنترل شده
مرحله سوم: اقدام پویا
مرحله چهارم: روال ها، ترکیب ها، و توالی ها
تمرینات زیر بر بهبود و ارتقاء مرحله دوم تمرکز دارد.

اگر یکی از مراحل را نادیده بگیرید و یا بر روی یک مرحله بیش از حد تمرکز کنید، باعث می شود

ضعف های شما از بین نروند و پیشرفتی نداشته باشید
برای مدت طولانی تری روی میله صبر کنید
ست های بدون وقفه بیشتری انجام دهید
از فشار بر روی شانه/ آرنج بکاهید
نکته سوم – تمرین رینگ فیس پول ( ring face pull)
این یکی از از تمرینات مورد علاقه من است که باعث می شود عضلات پشت نیز کاملا درگیر شوند.

این تمرینی است که باعث می شود عضلاتی که برای بارفیکس کراس فیت به آن ها احتیاج دارید، رشد کنند.

۴ ست ۶تا ۸ تایی انجام دهید.

آیا می خواهید در کراس فیت پیشرفت زیادی داشته باشید؟

5 حرکت کراس فیت که معجزه می کند
نکته چهارم – تمرین رینگ-رو با یک دست
همه ما می دانیم که انجام حرکت رینگ-رو باعث ارتقاء قدرتی می شود که در اجرای بارفیکس به آن احتیاج داریم.

طرفداران اجرای حرکات مفرد افراد زیادی هستند، چرا که در این نوع حرکات هم تمرین از زاویه ای دیگر اجرا می شود و هم ورزشکار می فهمد سمت چپ یا سمت راست بدنش ضعف بیشتری دارد و می تواند برای اصلاح آن تلاش کند.

برای این که در طی انجام حرکت رینگ-رو با یک دست بیشتر خود را به چالش بکشید، می توانید یک گام به حلقه ها نزدیک تر شوید.

در این حالت بدن شما با زمین موازی تر خواهد شد( حالت سخت)، همچنین می توانید یک گام از حلقه ها دورتر شوید که در این حالت بدن شما صاف تر خواهد بود و اجرای حرکت ساده تر می شود ( حالت راحت).

۴ ست ۶ تا ۸ تایی انجام دهید.

نکته پنجم- تمرین رینگ-رو مچ دست رو به بالا
این حرکت می تواند روی شانه ها و آرنج شما موثر باشد.

هدف از این تمرین ارتقاء دادن پتانسیل درونی شما و ارتقاء قدرت مچ دست شما است.

اکثر تمریناتی وزنه برداران المپیکی ، تمریناتی بر پایه مچ دست رو به بالا بوده است.

اگر مچ دستان شما به قدر کافی قدرتمند نباشد در حین تمرین دچار درد خواهید شد.

با اجرای تمرین رینگ-رو مچ دست رو به بالا می توانید بدن خود را به خوبی پرورش دهید.

۴ ست ۶ تا ۸ تایی انجام دهید.

به شما پیشنهاد می کنیم قبل یا بعد از تمرینات خود، حدود ۱۵ دقیقه را به ارتقاء قدرت بدنی خود احتصاص دهید.
نکته ششم- قدرت بارفیکس خود را افزایش دهید.
برای اجرای یک کراس فیت قدرتمند شما می بایست بتوانید دست ها را بازتر از حالت طبیعی بگیرید، چانه را کاملا از میله بارفیکس بالا بیاورید، و یا حتی از وزنه استفاده کنید.

ارتقاء کلی قدرت در کل به نفع شما خواهد بود و احتمال اسیب دیدگی در حین اجرای حرکات سریع یا انفجاری را کاهش می دهد.

اگر شما مبتدی هستید، این حالت را با رینگ-رو تمرین کنید. پاهای خود را روی یک جعبه بگذارید  و کراس فیت خارج از مرکز انجام دهید ( یعنی یک گام جلوتر از رینگ-رو بایستید، در این حالت بدن کمی شیبدار می شود و عضلات هدف درگیر می شوند).

نکته هفتم – کیپینک (kipping) را در کراس فیت کنترل کنید و ارتقاء دهید.
کیپینک موثر چیزی است که باعث می شود بتوانید کراس فیت با بارفیکس بیشتری بزنید.

شروع کنید به تاب دادن پاهای خود، تا به بدن یک حالت منحنی بدهید.

سعی کنید حرکت در سراسر بدن به طور منظم صورت پذیرد. به طوری که به محض این که اراده کردید، کاملا صاف و بدون هیچ حرکتی بایستید.

کیپینگ در حقیقت هماهنگی، کنترل حرکات، حفظ آن با ریتمی موثر و مشخص است که لحظه ای حس بی وزنی به شما می دهد و شما می توانید با کمترین قدرت حرکت بارفیکس را انجام دهید، هنگامی که در این حرکت خبره شدید می توانید روش های سخت تر آن را هم امتحان کنید.
در این حالت مولدهای انرژی ران و باسن هستند و حالت انفجاری ای که در این حرکت تولید می شود بستگی به انرژی ای دارد که از طریق این عضلات تولید می شود.

برای کشیدن قفسه سینه به سمت میله های بارفیکس به نیروی بیشتری احتیاج است، به همین دلیل باید انرژی بیشتری برای این کار تولید کنید.

نکته هشتم – روی تقویت عضلات سرینی کار کنید.
منظور از استفاده کردن ازعضلات ران و باسن، در حقیقت درگیر کردن عضلات سرینی است.

سرینی ها عضله های قدرتمندی هستند چرا که بیشترین ماهیچه ها را در بدن دارند و شامل سرینی بزرگ ( که  یکی از قوی ترین عضلات انسان محسوب می شود)، سرینی کوچک، سرینی متوسط و عضله تنسور فاسیا لاتا است.

این عضلات به ما کمک می کنند تا ران و باسن را بهتر تکان دهیم و انرژی انفجاری مورد نیاز برای اجرای کیپینگ را تولید کنیم.

علاوه بر این، برای ثابت نگه داشتن ستون فقرات و کنترل حرکت باید انرژی بیشتری تولید شود.

پس قدرتمند بودن این عضلات باعث می شود در حین لگد زدن و تاب خوردن، انرژی بیشتری تولید شود.

نکته نهم- آرنج ها را تا پشت ببرید.
اجازه ندهید که در حین انجام حرکت گردن شما پایین بیاید و یا بالا برود.

طبق گفته کارل پائولی، سعی کنید گردن خود را به حالت خنثی و ثابت نگه دارید.
در موقعیت پایانی، آرنج ها تا پشت کمر حرکت داده می شوند ( تا جایی که ممکن است آن ها را به عقب ببرید)، این کار باعث می شود قفسه سینه بیشتر بالا بیاید و به میله بارفیکس برسد.

نکته دهم – روی تاکتیک ها و قدرت بدنی خود بیشتر کار کنید.
از تکنیک پول آپ کیپینگ یا باترفلای برای اجرای تعداد زیادی بارفیکس  استفاده می شود که نیازمند قدرت بدنی زیادی هم هست.

این حرکت در دسته بندی حرکات MetCons که مربوط به حرکات وزنه برداری است گنجانده شده است.

ارتقاء شرایط متابولیکی بدن نیز می تواند باعث شود در انجام این حرکت بیشتر دوام بیاوردید و دیرتر خسته شوید و نهایتا گام ها و حرکات خود را با کنترل بهتری مدیریت کنید.

باشگاه ورزشی بانوان مدرن | یوگا | تی آر ایکس | ایروبیک | فیتنس

سونوگرافی کلیه یک روش غیرتهاجمی است که برای عکس گرفتن از کلیه های راست و چپ از آن استفاده می شود.
بر خلاف اشعه ایکس، در تکنولوژی سونوگرافی (اولتراساند) از اشعه و تابش استفاده نمی شود. در عوض، در این تکنولوژی از امواج صوتی خاصی استفاده می شود که توسط گوش انسان قابل شنیدن نیست. انعکاس امواج صوتی بر روی اندام های بدن، تصاویری را خلق می کند که دکتر شما با توجه به آن می تواند اندازه طبیعی کلیه در سونوگرافی ، شکل، مکان و گاها جریان خون در کلیه های شما را مورد بررسی قرار دهد.

از آنجایی که در فرایند سونوگرافی اشعه ای تابش نمی شود و یا از رنگ کنتراست استفاده نمی شود، این تکنولوژی برای کودکان، زنان باردار، و افرادی که به رنگ حساسیت دارند مناسب است.

علاوه بر این، برای انجام سونوگرافی نیازی نیست که مانند سایر آزمایش ها آماده باشید یا مثلا ناشتا باشید.

گاهی اوقات متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است از شما بخواهند تا با مثانه پر برای انجام آزمایش بیایید. در این صورت آنها می توانند حجم مثانه را قبل و بعد از ادرار مورد بررسی قرار دهند.

• به طور معمول، انجام سونوگرافی دردناک نیست.  فقط ممکن است در نقاطی که دستگاه – که به آن ترانسفورماتور می گویند –  با بدن شما تماس حاصل می کند کمی احساس فشار کنید.
  
   
  دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است نشان دهد شما نیاز به انجام یک سونوگرافی کلیه دارید. از جمله آن می توان به بیماری های زیر اشاره نمود:
• عفونت
• سنگ کلیه
• انسداد در کلیه
• تومورهای کلیوی
• وجود آبسه درکلیه
• وجود کیست بر روی کلیه یا درون کلیه
• تومورها
• تجمع مایع در کلیه

برای بررسی عملکرد کلیه بیمار، بعد از انجام عمل جراحی پیوند کلیه


انواع روش های جراحی سنگ کلیه

علاوه بر این، سونوگرافی کلیه همچنین ممکن است در دیگر موارد پزشکی کار برد داشته باشد. چند نمونه از این موارد در زیر ذکرشده است:

• راهنمای فرو بردن سوزن برای نمونه برداری
• تخلیه کیست ها و آبسه ها
• قرار دادن یک نفروستومی یا یک لوله تخلیه در کلیه
  
  
  دکتر کلیه ، مرجع تخصصی بیماری های کلیه و مجاری ادراری

مراقبت های قبل از عمل سنگ کلیه
دستورالعمل هایی که پیش از انجام عمل باز باید صورت پذیرند شامل موارد زیر می باشد:

انجام یک معاینه فیزیکی کامل توسط پزشک خود تا مطمئن شوید در پیش از اینکه تحت جراحی قرار بگیرید در سلامت کامل هستید. پزشک شما همچنین سابقه دارویی شما را مورد بررسی قرار می دهد.
ممکن است مجبور شوید آزمایش های خون یا سایر آزمایش های تشخیصی را انجام دهید. آزمایش هایی که می دهید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱-آزمایش خون
۲-الکتروکاردیوگرام (ECG)
۳-مجموعه کاملی از آزمایش های متابولیکی
۴-آزمایش ادرار
۵-آزمایش هایی که سرعت لخته شدن خون را اندازه گیری می کنند

آزمایش هایی انجام می شوند که اندازه، مکان و تعداد سنگ/ سنگ ها را مشخص می کنند. این آزمایش ها شامل موارد زیر می باشد:

۱-اشعه ایکس
۲-سونوگرافی
۳-پیلوگراف داخل وریدی (IVP)
۴-رضایتنامه ای را امضا می کنید که طی آن رضایت خود را برای انجام جراحی اعلام میکنید و مسئولیت خطرات ناشی از آن را بر عهده می گیرید. پرشک شما، شما را از تمامی خطرات ناشی از این جراحی آگاه می سازد.

۵-از شما خواسته می شود تا ۲۴ ساعت قبل از عمل جراحی فقط مایعات ساده بنوشید ( آب گوشت یا مرغ، آب میوه، یا آب) و شب قبل از جراحی نیز هیچ غذایی نخورید.

۶-حتما دکتر خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید ( چه با نسخه و چه بی نسخه) مطلع سازید. به خصوص اگر از داروهای ضد انعقاد خون ( رقیق کننده خون) مانن اسپرین یا دیگر داروهایی که بر لخته شدن خون تاثیر دارد، استفاده می کنید. ممکن است پزشک شما از شما بخواهد تا بین ۷ تا ۱۰ روز پیش از جراحی، از مصرف این داروها خودداری کنید.

۷-جراح شما ممکن است از شما بخواهد تا در روز قبل از جراحی از ملین استفاده کنید تا خطر ابتلا به یبوست در چند روز اول بهبودی کاهش پیدا کند.

۸-اگر دچار حساسیت مشخصی هستید و یا به نوار، لاتکس، یا داروهای بیهوشی ( موضعی یا عمومی) حساسیت دارید، باید به پزشک معالج خود اطلاع دهید.

۹-اگر یک دوره از عادت ماهیانه شما عقب افتاده باشد باید حتما به پزشک خود اطلاع دهید، چرا که ممکن است این امر به معنی باردار بودن شما باشد. اگر حامله باشید، جراحی باز برای شما توصیه نمی شود.

۹-اگر از هرگونه بیماری قلبی یا اختلالات خونریزی رنج می برید، پزشک خود را مطلع کنید.

۱۰-طبق شرایط پزشکی شما، پزشک شما ممکن است درخواست یک سری آمادگی های خاص برای جراحی شما در نظر بگیرد.

۱۱-اگر سیگاری هستید، ممکن است پزشک شما از شما بخواهد تا برای یک تا دوهفته قبل از انجام عمل جراحی سیگار نکشید.

۱۲-دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید.
 
آزمایش های تشخیص سنگ کلیه
آیا می دانید چگونه سنگ کلیه تشخیص داده می شود؟

مراقبت های بعد از عمل جراحی باز
بلافاصله تمامی داروهایی که دکتر برای شماتحویز کرده است را بعد از عمل تهیه کنید.

۱-بعد از جراحی ممکن است از محل برش یک لوله نرم حاوی کیسه ادراربرای شما بگذارند تا بطور مستقیم ادرار را از کلیه شما خشک کند و چند روزی هم باقی بماند. کاتتر تا زمانی که کلیه بهبود یابد، به همین صورت باقی می ماند.

۲-در صورتی که جراح شما ضروری ببیند، شما را با کاتتر از بیمارستان مرخص میکند و شما می بایست برای چند روز دیگر هم از کاتتر استفاده کنید.

۳-به شما توصیه خواهد شد تا از مایعات بیشتری استفاده کنید تا به سلامتی کلیوی مطلوب برسید. این کار کمک خواهد کرد که ادرار خود را رقیق کنید. نوشیدن مقدار زیادی آب همچنین احتمال دوباره ابتلا به سنگ کلیه را کاهش می دهد. پس زیاد آب بنوشید.

۴-بعد از عمل جراحی باز، ممکن است در ادرار خود خون مشاهده کنید. این یک وضعیت موقتی است که بعد از چند روز از بین می رود.

۵-چند روز یا چند هفته بعد از جراحی ممکن است همچنان دچار یبوست باشید. ملین های تجویز شده توسط دکتر می توانند در رفع این مشکل مفید باشند.

۶-دکتر شما توصیه خواهد کرد تا برای چند هفته از مصرف مشروبات الکلی و استعمال دخانیات خودداری کنید. مصرف مشروبات الکلی و سیگار کشیدن می تواند روند بهبود را مختل کند.

دوران نقاهت پس از جراحی سنگ کلیه
دوره بهبودی کامل، بسته به سرایط کلی سلامت شما، می تواند تا ۱۰ هفته به طول انجامد.
شما می توانید چهار هفته بعد از جراحی کارهای خود را از سر بگیرید، البته مادامی که از نظر فیزیکی آسیبی به شما وارد نکند.
درمان جایگزین
بسته به اندازه سنگ کلیه شما، جایگزین های عمل جراحی زیر می تواند موارد زیر باشد:

۱-نفرولیتوتومی زیر پوستی
۲-نفرولیتوتوتریسپی زیر پوستی

نتایج جراحی باز سنگ کلیه
نتایج یک جراحی باز کم و بیش دائمی است. تا زمانی که دلیل اصلی تشکیل این سنگ ها کاملا برطرف شود، سنگ های کلیوی جدیدی ممکن است تشکیل شوند. روش مورد نیاز برای حذف سنگ های تازه تشکیل شده توسط متخصص ارولوژیک شما تعیین می شود.

تصویربرداری پزشکی بلافاصله پس از عمل جراحی صورت میگیرد تا پاک سازی سنگ مورد ارزیابی قرار گیرد. اگر نشانه ای از حضورسنگ وجود نداشته باشد، پس عمل جراحی موفقیت آمیز بوده است.

دکتر حسین کرمی متخصص اورولوژی و درمان بیماری های کلیه و مجاری ادراری

مهمترین مسئله پس از مهاجرت به کانادا ، خدمات بهداشتی درمانی کانادا به مهاجرین می باشد. در این مقاله به بررسی خدمات بهداشتی در کانادا برای مهاجرین می پردازیم.

 به عنوان یک مقیم دائم جدید در کشور کانادا، آیا همان موقع که به این کشور برسم امکان استفاده از خدمات درمانی و بهداشتی را خواهم داشت؟

پاسخ این سوال به این موضوع بستگی دارد که در کدام استان یا ناحیه از کانادا مهاجرت کنید. با این که خدمات درمانی توسط قوانین و مقررات فدرال کشوری مدیریت می شود، هر استان و ناحیه دارای طرح های درمانی و بهداشتی خاص خود است و یکی از تفاوت هایی که در این زمینه وجود دارد آن است که برخی از نواحی برای ارائه خدمات درمانی یک بازه زمانی خاصی را در نظر می گیرند و برخی دیگر به محض ورود به آن جا خدمات را ارائه خواهند کرد. در نواحی و استان هایی که نیاز به صبر کردن برای مدتی خاص است، مقیم دائم مسئول پرداخت تمامی هزینه های مربوط به سرویس های پزشکی و درمانی خود نظیر هزینه بیمارستان و حتی موارد اورژانسی است.

برنامه خدمات بهداشتی درمانی در هر یک از استان های کانادا
در حال حاضر هفت استان در کشور کانادا وجود دارند که خدمات درمان عمومی را بلافاصله به مقیمان جدید الورود ارائه می دهند. اگر به ترتیب از غرب به شرق بخواهیم این استان ها را نام ببریم: آلبرتا، ساسکاتچیوان، مانیتوبا، نیو برونزویک، نووا اسکوتیا، جزیره پرینس ادوارد، نیوفاندلند و لابرادور. در این نواحی پس از ثبت نام برای دریافت کارت سلامت به همراه اسناد مربوط به آن، روز آغاز پوشش بیمه سلامت و درمانی دقیقا همان روزی در نظر گرفته می شود که مقیم جدید به استان رسیده و زندگی خود را در آنجا شروع کرده بود.

در نهایت سه استان باقی می مانند (بریتیش کلمبیا، آنتاریو و کبک) و تمامی نواحی دیگر (یوکان، نوروست و نوناووت) که در آن ها یک دوره انتظار برای دریافت خدمات بهداشتی و درمانی توسط مقیمان جدید نیاز است. در این نواحی، مقیمان جدیدی که شهروندان کانادایی هستند باید در یک دوره خاص منتظر بمانند.

این دوره زمانی انتظار مقیمان جدید می تواند تا سه ماه از تاریخ ورود فیزیکی شما به استان یا ناحیه مربوطه باشد (زمانی که اسناد اقامت دائم را همراه داشته باشید). هرگز فراموش نکنید که چه به دوره انتظار نیاز باشد یا خیر، خیلی مهم است که شما همراه با برگه تعیین وضعیت مهاجرت خود برای اقامت به مدت زمانی که با حداقل میزان لازم خدمات درمانی مطابقت داشته باشد را همراه خود داشته باشید، که در اکثر شرایط به این معناست که در استان یا ناحیه مربوطه برای حداقل شش ماه در سال حضور داشته باشید.

خدمات بهداشتی درمانی برای مقیم موقت کانادا
چگونه به عنوان یک مقیم موقت می توانم خدمات بهداشتی و درمانی دریافت کنم، به عنوان مثال با یک مجوز کار یا مجوز تحصیلی؟

پاسخ این سوال باز هم بستگی به این دارد که مجوز کار یا مجوز تحصیل شما مربوط به کدام استان یا ناحیه شود. برای مقیمان موقت شرایط و نیازمندی های بیشتری وجود دارد که باید همه را مورد توجه قرار داد.

شرایط اعطای خدمات بهداشتی درمانی برای مقیم موقت با مجوز کار
یک مقیم موقت که دارای مجوز کار معتبر برای حداقل بازه زمانی مورد تایید است و قرار است در همان مدت زمان در استان یا ناحیه مربوطه حضور داشته و کار کند، معمولا برای طرح های درمان و بهداشتی آن ناحیه و منطقه مورد تایید قرار می گیرد. حداقل زمان لازمه در نواحی مختلف بین ۶ تا ۱۲ ماه متغیر است.

علاوه بر این استثناها و موارد خاصی نیز مرتبط با برخی از انواع خاص مجوز های کاری وجود دارند. کیس های متغیر به قدری زیاد هستند که نمی توان همه را در اینجا ذکر کرد اما برای مثال در برخی استان های خاص، کسی که دارای ویزا یا مجوز تعطیلات شغلی (Working Holiday) است باید به مرکز سلامت و بهداشت به همراه مجوز خود مراجعه کند و یک کپی از قرارداد کاری خود را که نشان دهنده مینیموم زمان کار و حضور در آن ناحیه است نیز به همراه داشته باشد.

شرایط اعطای خدمات بهداشتی درمانی کانادا با ویزای تحصیلی
شرایط برای دارنده های ویزای تحصیلی کانادا  نیز دارای متغیرات بسیار زیادی در مناطق مختلف کشور کانادا در زمینه تایید صلاحیت برای خدمات درمانی است.برخی از حوزه های قضایی خاص در همین زمینه شامل موارد زیر می شوند:

1-هرگز خدمات بهداشت و درمانی به دانشجویان و دانش آموزان بین المللی ارائه نمی شود.

2-خدمات درمانی تنها به دانشجویانی ارائه می شود که در برنامه های تحصیلی طولانی تر از ۱۲ ماه شرکت کرده اند.

3-تنها زمانی یک دانشجو تحت پوشش قرار می گیرد که با مجوز تحصیلی خود به مدت ۱۲ ماه ادامه دار در استان یا ناحیه مربوطه حضور داشته باشد.

4-پس از طی شدن دوره انتظار قضایی خیلی زود دانشجویان تحت پوشش درمانی و بهداشتی قرار می گیرند. در صورتی که آن ها دارای یک مجوز تحصیلی معتبر برای شش ماه یا بیشتر باشند.

خدمات بهداشتی درمانی در مانیتوبا کانادا
استان ها نیز می توانند سیاست های خود را در زمینه کسانی که دارای مجوز کار در کانادا هستند تغییر دهند، همانطور که دانش آموزانی که در مانیتوبا به شکل بین المللی مشغول تحصیل هستند. طبق قانونی که از یک سپتامبر ۲۰۱۸ عملی شد، بخش خدمات بهداشتی و درمانی مانیتوبا در کانادا یک طرح جدیدی را ارائه کرد که در آن دانشجویان بین المللی می توانند تحت پوشش قرار گیرند و مدت زمان مجوز کاری یا تحصیلی آن ها دیگر اهمیتی ندارد.

بسیاری (اما نه همه‌ی) مدارس در کشور کانادا یک برنامه اختصاصی برای بهداشت و درمان را ایجاد می کنند تا بتواند دانش آموزان بین المللی را که در زمینه گرفتن خدمات و نیاز به دوره انتظار با مشکل مواجه هستند تحت پوشش خود قرار دهد.

مدت دوره انتظار برای دریافت خدمات بهداشتی درمانی در کانادا برای کسانی که ویزای تحصیلی دارند چقدر است؟
کسانی که دارای مجوز کار یا مجوز تحصیل هستند و برای دریافت خدمات درمانی و بهداشتی مورد تایید قرار دارند باید همان مدت دوره انتظاری که در برخی مناطق و استان ها مقیمان دائمی طی می کنند را مد نظر قرار دهند تا پوشش آن ها آغاز گردد.

موسسه حقوقی اَپلو | مهاجرت به کانادا | اخذ اقامت کانادا | اخذ پاسپورت کانادا

ارگاسم در زنان فقط در مورد لذت نیست، بلکه جنبه‌ی مهمی از سلامت زنان است چرا که فرآیند رهاسازی هورمون‌ها را راه‌اندازی می‌کند که منجر به آرامش بدن، کاهش استرس، کاهش افسردگی و ایجاد فرصت‌هایی برای بهبود ذهنی و جسمی کامل می‌شود.

انواع ارضا شدن زن

سه نوع ارضا شدن زن عبارت است از:

کلیتورال

واژینال

مخلوطی از واژینال و کلیتورال

ارگاسم کلیتورال رایج‌ترین نوع ارگاسم است. ۷۵ درصد زنان برای رسیدن به ارگاسم نیاز به تحریک کلیتوریس دارند. ارگاسم واژینال به این معنی است که یک زن می‌‌تواند بدون تحریک کلیتورال و از طریق دخول واژینال به ارگاسم برسد.

با این حال طبق آخرین پژوهش‌ها، ارگاسم واژینال چیزی جز یک افسانه نیست، چرا که خود واژن به لحظ آناتومیک قادر به ایجاد ارگاسم نیست. زنان لذت‌بخش‌ترین تجربه را ترکیب ارگاسم واژینال و کلیتورال می‌دانند.

نقطه جی در زنان کجا قرار دارد؟

نقطه‌ی جی در  دهه‌ی پنجاه توسط متخصص زنان آلمانی به نام ارنست گرافنبرگ کشف شد، اما وجود آن هنوز هم محل بسیاری از بحث‌هاست.

بسیاری معتقدند که این نقطه همان امتداد کلیتوریس است. عده‌ی دیگری فکر می‌کنند رواج این موضوع فقط به نفع شرکت‌های تولید‌کننده‌ی کالاهای جنسی است.

اعتقاد بر این است که نقطه‌ی جی در ۲ تا ۳ سانتیمتر دیواره‌ی جلویی و دور از ورودی واژن قرار دارد. هنگام لمس، یک دکمه‌ی برجسته است و فشار روی آن می‌تواند حس پری مثانه را القا کند، اما بعد از مدتی، این احساس ناپدید می‌شود. در پوزیشن‌های خاصی، تحریک نقطه‌ی جی می‌تواند احساسات شما را شدت بخشد.

علت به ارگانیسم نرسیدن زن چیست؟

طبق یک مطالعه، حدود ۳۳ درصد زنان هیچ‌گاه ارگاسم را تجربه نمی‌کنند. دلایل عدم ارضا شدن زن به دو دسته تقسیم می‌شود:

دلایل روان‌شناختی

کنترل بیش از حد روی هیجان‌ها

اعتماد به نفس پایین و ترس از اشتباه کردن

ترس از بارداری

تجربه‌ی منفی در اولین رابطه

ترومای روان‌شناختی

استرس

دلایل فیزیولوژیکی

اختلالات هورمونی

اختلال در کارکرد سیستم عصبی و قلبی - عروقی

مصرف دارو (به خصوص داروهای ضد افسردگی)

به طور کلی، درمان فقدان ارگاسم یا آنورگاسمی بر اساس دلیل این مسئله تعیین می‌شود. گاهی اوقات، کافی است یک پوزیشن جدید را امتحان کنید یا بیشتر بر پیش‌نوازی تمرکز کنید.

فقدان ارگاسم در ابتدای زندگی جنسی یک فرد نرمال به نظر می‌رسد، به خصوص در مواردی که زن در ابتدا از نظر جنسی ضعیف است. در موارد دیگر، ممکن است یک اختلال ارگاسمیک زنانه وجود داشته باشد که نیاز به مراجعه به پزشک دارد.

دکتر عباس انتظاری

مرکز آموزش و درمان بیماری های جنسی

متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری

PDA یا مجرای شریانی باز یک مشکل قلبی است که به صورت متداول در چند هفته تا چند ماه اول پس از تولد مشاهده می شود. این اختلال با وجود یک مجرای جنینی طبیعی بین شریان ریوی و آئورت شناخته می شود. این مجرا سبب می شود تا خون غنی از اکسیژن به جای گردش در بدن دوباره به سمت ریه ها جریان یابد. تمامی نوزادان با داشتن این مجرا بین شریان ریوی و آئورت متولد می شوند.
هنگامی که جنین در حال رشد در رحم مادر است، از آنجایی که اکسیژن از جفت تامین می شود الزامی برای جریان یافتن خون در ریه ها وجود ندارد. در حین دوره بارداری، وجود یک ارتباط نیاز است تا خون غنی از اکسیژن ریه های جنین را دور زده و در سراسر بدن گردش کند.

این مجرای طبیعی، مجرای شریانی نام داشته و در تمامی جنین ها وجود دارد. در هنگام تولد، پس از بریده شدن بند ناف جفت نیز جدا می شود. در این هنگام ریه های نوزاد باید اکسیژن را در اختیار بدن او قرار دهند. با کشیده شدن اولین نفس ها، عروق خونی ریه ها باز شده و خون با هدف دریافت اکسیژن در آن ها جریان می یابد. در این مرحله، نیازی به وجود مجرای شریانی و دور زدن ریه ها وجود ندارد.

به طور طبیعی، ظرف چند روز اول پس از تولد، این مجرا بسته شده و خون از آن عبور نخواهد کرد. با این وجود، مجرای شریانی در برخی نوزادان باز مانده و این وضعیت به عنوان PDA شناخته می شود. این مجرا که بین شریان ریوی و آئورت قرار دارد سبب می شود تا خون غنی از اکسیژن دوباره به ریه ها بازگردد. شیوع این اختلال در دختران دو برابر پسران است.

علل بروز بیماری PDA

PDA تقریبا همیشه در هنگام تولد وجود دارد. در برخی کودکان، این مجرای شریانی بسته نمی شود. با اینکه علت دقیق بروز این اختلال در برخی افراد مشخص نیست اما بیشترین ارتباط را با نارس بودن نوزاد دارد. PDA می تواند همراه با دیگر نقص های قلبی نیز بروز دهد.

علائم مجرای شریانی باز یا PDA

اندازه مجرای بین شریان ریوی و آئورت بر نوع، شدت و زمان بروز اولیه علائم مشاهده شده تاثیر گذار است. هر چه این مجرا بزرگ تر باشد، مقدار خون گذرنده از آن بیشتر بوده و فشار ریوی نیز بالا تر می رود. امکان دارد، کودکان مبتلا به یک PDA کوچک هیچ گونه علائمی را تجربه نکرده و پزشک تنها با شنیدن صدای مرمر قلب این نقص را تشخیص دهد. دیگر شیر خوارانی که به یک PDA بزرگ تر مبتلا هستند می توانند علائم مختلفی را بروز دهند. موارد زیر رایج ترین علائم مجرای شریانی باز هستند. هر چند که هر کودک علائم مختلفی را تجربه می کند اما این علائم شامل موارد زیر می شوند:

• خستگی
• تعریق
• تنفس سری
• تنفس شدید
• تنگی نفس
• بی میلی به تغذیه یا خستگی در حین آن
• افزایش وزن ناکافی
  
  علائم یک PDA می تواند بیانگر ابتلا به دیگر بیماری ها یا مشکلات قلبی نیز باشند. همواره باید جهت تشخیص بیماری با پزشک اطفال مشورت کرد.

تشخیص PDA در کودکان

امکان دارد، پزشک اطفال در حین معاینه فیزیکی صدای مرمر قلب را شنیده و کودک را جهت دریافت یک تشخیص به یک متخصص قلب کودکان ارجاع دهد. در این موارد، مرمر قلب صدایی است که به وسیله عبور جریان خون از مجرای شریانی باز ایجاد می شود. متخصصان قلب کودکان در زمینه تشخیص، مدیریت و درمان مشکلات قلبی و نقص های مادرزادی آن تخصص دارند. علاوه بر آن، بیماری های قلبی که مدت ها بعد و در دوران کودکی بروز می دهند نیز در تخصص این افراد قرار دارند.

پزشک متخصص قلب یک معاینه فیزیکی انجام داده، به صدای قلب و ریه ها گوش داده و دیگر ملاحظات مفید در تشخیص را در نظر می گیرد. کیفیت، شدت و محلی که صدای مرمر در آن بهتر شنیده می شود ایده اولیه مشکل احتمالی قلب را به متخصص می دهند. آزمایش های تشخیصی برای تشخیص ابتلا به بیماری احتقانی قلب بر اساس سن کودک، شرایط بالینی او و ترجیحات موسسات درمانی متغییر می باشند. برخی آزمایش های پیشنهاد شده شامل موارد زیر می شوند:

تصویر برداری اشعه ایکس از قفسه سینه: یک آزمایش تشخیصی است که با استفاده از پرتو های نامرئی اشعه ایکس تصاویری از اندام ها، استخوان ها و بافت های درونی بدن را تولید کرده و بر روی یک فیلم نمایش می دهد. در تصویر برداری های اشعه ایکس از افراد مبتلا به PDA، امکان دارد قلب بزرگ شده باشد. این بزرگ شدن در اثر مقادیر بیشتر خونی می باشد که از ریه ها مجددا به قلب بازگشته است. با این حال، امکان دارد در اثر جریان خون اضافی تغییراتی در ریه ها به وجود آمده و بر روی عکس اشعه ایکس قابل مشاهده باشند.

الکتروکاردیوگرام (ECG، EKG)

آزمایشی است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت کرده، ریتم های غیر عادی قلب را نشان داده و وجود فشار بر روی قلب را تشخیص می دهد.

اکوکاردیوگرام (اکو)

فرایندی است که ساختار و عملکرد قلب را با استفاده از امواج صوتی ارزیابی می کند. این امواج توسط یک حسگر الکترونیکی دریافت شده تا تصویری متحرک از قلب و دریچه های آن تولید شود. آزمایش اکو می تواند الگویی از جریان خون گذرنده از مجرای شریانی را نشان داده، بزرگی مجرا را تعیین کرده و مقدار خون گذرنده از آن را بیان کند. آزمایش اکو رایج ترین روش تشخیص PDA است.

دکتر آرزو خسروی متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی